Schrony bojowe z 1939 roku w okolicach Szczercowa to fragment linii polskich umocnień, które miały wzmocnić obronę przed niemieckim atakiem w kampanii wrześniowej. „Pozycja Szczerców” była częścią dużego projektu fortyfikacyjnego Armii „Łódź”, której zadaniem było opóźnienie niemieckiego natarcia i rozpoznanie jego kierunku. W planach zakładano budowę około 91 schronów żelbetowych na tym odcinku, jednak do wybuchu wojny ukończono zaledwie 36 takich obiektów oraz 18 ziemno-drewnianych; wiele kolejnych było w trakcie budowy. Część schronów nie została do końca zamaskowana, a w niektórych przypadkach beton jeszcze nie zdążył związać na moment rozpoczęcia działań bojowych
